Kahlil Gibran (1883-1931) werd geboren in Noord-Libanon. Khalik Gibran’s moeder was 30 toen ze Gibran baarde van haar derde echtgenoot. toen Gibran acht jaar oud was, werd zijn vader beschuldigd van belastingontduiking en naar de gevangenis gebracht. De Ottomaanse autoriteiten namen al hun bezittingen in beslag en zo raakte de familie dakloos. Eerst woonden ze een tijdje bij familie tot de moeder besloot naar Amerika te emigreren. De vader werd uit de gevangenis ontslagen in 1894 maar hij was nogal onverantwoordelijk en besluiteloos en hij bleef in Libanon. En op 25 juni 1895 vertrokken de Gibrans naar de kusten van New York. Ze gingen naar Boston waar de op een na grootste Syrische gemeenschap in Amerika op dat moment verbleef. Moeder Kamila was nu de broodwinner. De eerste jaren waren heel armoedig en later besloot Khalil Gibran zijn herinneringen te wijzigen, het vuil, de armoede en al die toestanden uit te bannen uit zijn herinnering. Het werk van liefdadigheidsinstellingen in die buurten zorgde er wel voor dat Gibran naar school kon zodat ze niet op straat hoefden te blijven hangen, en Gibran was het enige gezinslid dat naar school zou gaan. Zijn zusters mochten er niet heen, vanwege allerlei tradities uit het Midden Oosten en ook vanwege financiele moeilijkheden. Gibran was later heel erg voor emancipatie van de vrouw en zou zichzelf omgeven met sterke, intellectuele en onafhankelijke vrouwen.

Op school werd zijn naam foutief geregistreerd als Kahlil Gibran en zo bleef dat voor de rest van zijn leven, ondanks herhaalde pogingen dit weer te veranderen. Gibran ging naar school vanaf 30 september 1895, nog geen twee maanden na zijn aankomst in Amerika. Hij werd in een lagere klas gereserveerd voor immigrantenkinderen gestopt waar ze helemaal opnieuw Engels moesten leren.

Uiteindelijk leidde Gibrans nieuwsgierigheid hem naar de culturele kanten van Boston en hij kwam in aanraking met de wereld van het theater, de opera en de galerieën. Zijn leraren op school zagen de artistieke kwaliteiten van zijn tekeningen en brachten hem in contact met een kunstenaar en iemand die zich bekommerde om kunstenaars – in 1896. In die scene veranderde Gibran’s geloof van wat hij eerst noemde van een katholiek naar een heiden. Gibran raakte al snel bekend maar zijn familie dacht dat vroeg succes niet goed was en stuurde hem terug naar Libanon in het jaar 1898 om zijn opvoeding te voltooien en Arabisch te leren.

Gibran was klaar met zijn opleiding in 1902 en had het aardig aan de stok met zijn vader die niet zo geleerd was, en hij besloot ergens anders te gaan wonen, zonder geld, in omstandigheden die hij zijn hele leven zou verafschuwen. De armoede in Libanon, het nieuws dat zijn broer tbc had, zijn zuster maagklachten, en zijn moeder kanker kreeg gaf een moeilijke periode. In maart 1902 besloot Gibran Libanon te verlaten

Hij kwam echter te laat, zijn zus Sultani stierf op 14 jarige leeftijd op 4 april 1902, de eerste van een serie sterfgevallen in de familie. In die periode ging hij veel om met een vrouw uit Boston op wie hij verliefd was, die hem haar jonge profeet zou noemen, en dat later de inspiratie voor zijn boek De Profeet zou worden, dat hij aan Josephine opdroeg. In het jaar daarna stierf zijn moeder aan kanker (28 juni 1903) , nadat eerst zijn broer overleden was aan tbc (12 maart 1903)

Gibran verkocht de zaak van het gezin en kreeg op 3 mei 1904 een tentoonstelling waar hij Mary Haskell zou ontmoeten, die dertig was, tien jaar ouder dan Gibran. Zij financierde Gibrans artistieke ontwikkeling. Mary Haskel was hoofd van een school, een jonge, onafhankelijke vrouw met een sterke wil, die sterk stond in de vrouwenbeweging. Zij was degene die veel van Gibran’s werk zou editen in het Engels voordat het naar de uitgevers ging. Uren spendeerde ze met hem, en probeerde zelfs Arabisch te leren om iets van zijn geest te begrijpen zodat het op een juiste manier in het Engels vertaald kon worden!

Op 1 juli 1908 ging Gibran naar Parijs voor zijn studie en zijn kunstbeoefening. Maar Gibran moest niet zo veel hebben van regels en wilde zichzelf op een vrije manier uitdrukken. En dus verliet hij de opleiding en later verhuisde hij naar London om uiteindelijk op 31 oktober 1910 terug te keren naar de USA. De periode van zijn reizen was nu afgelopen en hij ging zich concentreren op zijn schrijven. Hij verhuisde naar New York, maar werd nog steeds gefinancierd door Mary Haskell, de vrouw die hem ook steeds hielp met zijn Engels. Mary wilde overigens niet met hem trouwen, ondanks het aanzoek van Khalil Gibran. Maar wel steunde ze hem op alle fronten en vlakken.

Op 10 april 1931 stierf Kahlil Gibran op 48 jarige leeftijd in New York. Na zijn dood werd zijn status bijna verheven tot die van een god, hij werd enorm geïdealiseerd. Als een persoon misschien niet nodig, maar als de geest achter het werk De Profeet, waarin hij mensen vertelde dat iedereen veel groter is dan zij denken, in overeenstemming met zijn ware spirituele kracht.

En zo is zijn boek : "De Profeet" een licht dat ver na zijn dood ons herinnert aan ons eigen hart en echte zelf.

Uitspraken

 " Het licht van de sterren die eeuwen geleden reeds uitgedoofd waren, bereikt ons vandaag nog steeds. En zo ook met de grote mens die eeuwen geleden reeds stierf maar ons nog steeds bereikt met de uitstraling van zijn persoonlijkheid."

 
"  Alleen hij die duizendmaal verdwaalt zal eens thuiskomen."

 
 " Als je de zon de rug toekeert, zie je alleen maar je eigen schaduw. "

 " Als je je vriend niet in alle omstandigheden begrijpt, zul je hem nooit begrijpen. "

  
"  Als twee vrouwen spreken zeggen zij niks; als één vrouw spreekt openbaart zij het leven."  

 " Bomen zijn gedichten die de aarde in de lucht schrijft. We vellen ze, vormen ze om tot papier. Om ze te vullen met lege woorden. " 

 " Droefheid is enkel een muur tussen twee tuinen."

 
  " Een filosoof tegen een straatveger: `Ik heb medelijden met je. Jouw taak is zwaar en vuil.` En de straatveger zei: `Dank u, meneer. Maar zeg mij: wat is uw taak?` En de filosoof antwoordde: `Ik bestudeer de geest van de mens, zijn daden en zijn verlangens.` De straatveger ging toen verder met zijn werk en zei, glimlachend: `Ik heb ook medelijden met u ! "

 
 " Een keer stond ik sprakeloos. Dat was toen iemand mij vroeg: `Wie ben jij ? "

 
 " Een man en een vrouw zijn als twee vogels: ze mogen niet te dicht bij elkaar vliegen, anders raken hun vleugels verstrengeld en storten ze naar beneden."

 
 " Een vrouw protesteerde: `Natuurlijk was het een rechtvaardige oorlog. Mijn zoon sneuvelde erin." 

 " Elk zaad is een verlangen."

 
 " En altijd is het zo geweest dat de liefde haar eigen diepte niet kent dan op het uur van de scheiding."

 
 " En laat het heden het verleden vol herinneringen omhelzen, en de toekomst vol verlangen."

 
 " Enkel langs het pad van de nacht kan men de morgenschemering bereiken. " 

 " Er moet iets vreemd heiligs in het zout zitten. Zowel onze tranen als de zee bevatten het."

 
 " Feit: geslachtsloze waarheid."

 
 " Geliefden omhelzen meer wat tussen hen is dan elkander. " 

 " Het bitterst in onze zorgen van vandaag is de herinnering aan onze vreugde van gisteren."  

 " Hij die het meest verlangt, leeft het langst."

 
" Iedere man heeft twee vrouwen lief: de ene is de schepping van zijn verbeelding, en de andere is nog niet geboren."

 
 " In het hart van elke winter zit een trillende lente, en achter de sluier van elke nacht zit een glimlachende dageraad."

 
 " Laat openingen in uw samenzijn zodat de hemelwind tussen u danst."

 
 " Liefde die zich niet iedere dag vernieuwt, wordt een gewoonte en vervalt tenslotte in slavernij."

 
 " Liefde is de sluier tussen de geliefden."

 
  " Mannen die de kleine fouten van de vrouwen niet vergeven, zullen nooit kunnen genieten van hun grote deugden."

 
 " Onze woorden zijn slechts kruimels die neervallen uit het feest van onze geest."

 
 " Overdrijving: waarheid die haar geduld verloren heeft."

 
 " Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen."

 
 " U bent de boog waarmee uw kinderen als levende pijlen worden afgeschoten."  

 " Uw vriend is het antwoord op uw verlangens."

 
" Vele vrouwen lenen het hart van een man; weinigen kunnen het bezitten."

 
 " Verbijstering is het begin van kennis."

 
 " Vergeetachtigheid is een vorm van vrijheid."  

 " Vertel je geheim aan de wind, maar verwijt hem dan niet dat hij het aan de bomen doorvertelt. " 

 " Vreemd, het verlangen naar bepaalde genietingen is een deel van mijn pijn."  

 " Wanneer je het prettig gaat vinden je naaste lief te hebben, houdt dat op een deugd te zijn.  "

 " Wie van zijn bezit iets weggeeft, geeft slechts weinig; écht geven is: zichzelf geven."

 
 " Wie zijn deugdzaamheid enkel draagt als feestkleding, kan beter naakt lopen."

 
 " Wij lenen vaak van morgen om onze schulden te betalen aan gisteren."

 
 " Zegt een minzame wolf tot een eenvoudig schaap: `Wil je ons huis vereren met een bezoek?` En het schaap antwoordde: `Wij zouden vereerd zijn met een bezoek aan uw huis, als dat niet eindigde in uw maag..."

 
 " Al onze woorden zijn kruimels die afvallen van de feesttafel van onze geest."

 
 " Als je je geheimen aan de wind onthult, verwijt hem dan niet dat hij ze doorvertelt aan de bomen."  

 " Als je korter bij God wil komen, kom dan korter bij de mensen."

 
 " Als je niet graag doet wat je doet en niet doet wat je wél graag doet, dan heb je wanklank boven muziek verkozen."  

 " Als twee vrouwen spreken zeggen zij niets, als één vrouw spreekt openbaart zij het leven."  

 " Als we elkaar allemaal onze zonden zouden opbiechten dan zouden we elkaar allemaal uitlachen om ons gebrek aan originaliteit."

 
 " De eenzaamheid is een stille storm die al onze dode takken afbreekt."

 
 " De man die de vrouw haar kleine fouten niet vergeeft, zal zich nimmer verheugen in haar grote deugden."  

 " Een groot mens heeft twee harten: het ene bloedt en het andere verdraagt."  

 " Een overdrijving is een waarheid die haar geduld heeft verloren."

 
 " Een vrouw kan haar gelaat sluieren met een glimlach."  

 " Een vrouw protesteert zeggende: 'Natuurlijk was het een gerechtvaardigde oorlog. Mijn zoon viel er in. "

 
 " Eigenlijk praten we alleen tegen onszelf, maar soms praten wij luid genoeg zodat anderen ons kunnen horen."

 

 "Er moet een of ander vreemd geheim in zout verborgen liggen. Het is zowel in onze tranen als in de zee."

 
 "Ge geeft slechts weinig als ge geeft van uw bezit, Ge geeft pas echt als ge geeft van uzelf."  

 "Geef mij stilte en ik zal de nacht trotseren."  

 "Geliefden omhelzen meer wat tussen hen is dan elkander."  

 "Gij zijt de boog waarmee uw kinderen als pijlen het leven in worden geschoten. De boogschutter ziet het doel op het pad van de oneindigheid en spant u met al zijn kracht opdat zijn pijlen gezwind en ver vliegen. Laat het spannen door de boogschutter u tot vreugde zijn."

 

 " Herinnering is een vorm van ontmoeting."  

 " Hoe dieper verdriet in uw wezen kerft, hoe meer vreugde u kunt bevatten."  

 " Iedere gedachte die ik in een vorm gevangen heb, moet ik bevrijden door mijn daden."  

 " Iedere man heeft twee vrouwen lief: de ene is de schepping van zijn verbeelding, de andere is nog niet geboren."  

 " Iedere mens is de afstammeling van iedere koning en iedere slaaf."  

 " Ik verlangde naar een moeder en een vader en ik vond de nacht en de zee."  

 " Je mag hem vergeten met wie je samen gelachen hebt, maar nimmer hem met wie je hebt geweend."  

 " Laat openingen in uw samenzijn zodat de hemelwind tussen u danst."

 

 " Luister naar een vrouw wanneer ze naar je kijkt, niet wanneer ze praat."  

 " Menige vrouw leent het hart van een man, zeer weinigen kunnen het bezitten."

 
 " Misdaad is een andere naam voor nood of een aspect van een kwaal."  

 " Onze meest verborgen tranen zoeken nimmer onze ogen."

 
 " Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen."  

 " Verdraagzaamheid, is liefde bevangen door de ziekte van hooghartigheid."  

 " Vergeetachtigheid is een vorm van vrijheid."

 
 " Vreemd is het dat schepselen zonder ruggengraat de hardste huid bezitten."

 
 " Wanneer de hand van een man de hand van een vrouw beroert, benaderen zij samen het hart van de eeuwigheid."

 
 " Wanneer je het prettig vindt je buurman lief te hebben, houdt het op een deugd te zijn."

 
 " Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk."  

 " Wanneer of je vreugde of je smart groot wordt, wordt de wereld klein."

 
 " We leven slechts om schoonheid te ontdekken. Al het andere is een vorm van afwachten."

 
 " Wie van zijn bezit iets weggeeft, geeft slechts weinig; echt geven is: zichzelf geven."

 
 " Wij zingen vaak slaapliedjes voor onze kinderen opdat wijzelf zouden kunnen slapen."  

 " Wij zullen elkaar nimmer begrijpen zolang wij de taal niet tot zeven woorden terugbrengen."  

 " Wijsheid is poëzie die zingt in de geest."